Prolog

Louis pędził przez A19 do szpitala. Dwa lata, 3 miesiące i 15 dni, czekał na ten telefon. Był pewien, że złamał już każdy możliwy przepis drogowy, ale nie chciał się zatrzymywać. Tyle nieprzespanych nocy. Tyle łez, alkoholu, papierosów. Godziny u psychologów. I po tym wszystkim jakoś udało mu się stanąć na nogi. Tomlinson wpadł do szpitala i migiem pobiegł do tak dobrze mu znanej sali nr 125. Lekarz stał przy łóżku. Mężczyzna szybko znalazł się przy boku miłości swojego życia. Złapał jego trzęsąca się dłoń.

-Proszę, obudź się - szepnął.

Mulat niepewnie, powoli otworzył oczy. Rozejrzał się.

-Gdzie ja jestem? - spytał chrapliwym głosem.

Louisowi już nic więcej nie było potrzebne do szczęścia. Cały zapłakany wtulał się coraz bardziej w małżonka.

-Znajduje się pan w szpitalu. Dwa lata temu miał pan wypadek samochodowy. Do dzisiaj znajdował się pan w śpiączce - odezwał się lekarz.

Zayn spojrzał w bok. Pierwszy raz w życiu widział tego mężczyznę.

-Panie doktorze - zawołał na tyle ile był w stanie - co z moją dziewczyną?

Powietrze w sali zgęstniało.

-Panie Tomlinson - zaczął lekarz - przecież jest Pan zamężny.

Zapadła głucha cisza. Medyk wraz z położnymi opuścili pomieszczenie. Louis otarł łzy i przyjrzał się tak dobrze znanej mu postaci. Mulat również odwrócił się w jego stronę. Zwilżył spierzchnięte usta językiem. Szatyn szybko podał mu szklankę wody.

-Proszę, napij się.

Pacjent wypił łyk. Louis nie mógł się powstrzymać, nie po tym wszystkim co przeżył. Uniósł swoją prawą dłoń i delikatnie, opuszkami palców przejechał po policzku mulata.

-Kocham Cię - szepnął, a jego ciepły oddech owiał szyję jego ukochanego.

-Kim jesteś?

_________________________________________________________________________________
Tada :)
Oto prolog czegoś nowego!
Chciałabym żeby rozdziały pojawiały się raz/dwa razy w tygodniu :3
Wszystko jest już prawie na swoim miejscu. Brakuje mi jeszcze zwiastuna ale powinien się tu pojawić w ciągu 2/3 dni. 
Do zobaczenia ♥